Jest rzeczą zrozumiałą, nawet dla laika, że kiedyś, gdy medycyna nie zrobiła jeszcze takich postępów, jak dziś, ludzie leczyli się środkami naturalnymi, do czego - co ciekawsze - teraz się wraca. Jedną z substancji wykorzystywanych do leczenia chorób był właśnie miód, który - jak dowodzą liczne badania - przydatny jest we wszystkich prawie schorzeniach.
Najbardziej zagadkowe i najmniej poznane są antybiotyczne właściwości miodu, których, zwłaszcza przy nadużywaniu syntetycznych antybiotyków, nie da się przecenić. Wiadomo ponad wszelką wątpliwość, że miód zabija gronkowce, paciorkowce, wąglika, prątki gruźlicy, a także pierwotniaki, w tym rzęsistka pochwowego. Silne działanie antybiotyczne wykazują przede wszystkim miody uzyskane ze spadzi iglastej, a także miód lipowy i gryczany. Najskuteczniej walczą z bakteriami miodowe wyciągi alkoholowe. Miód doskonale wspomaga leczenie ran powstałych w wyniku oparzeń i operacji chirurgicznych, pomaga w regeneracji skóry, w przypadku użycia zewnętrznego, i przyspiesza rekonwalescencję.
Doskonałe efekty uzyskuje się także, stosując miód w leczeniu chorób układu krążenia, działa on bowiem rozkurczowo na naczynia wieńcowe, co powoduje lepsze dotlenienie mięśnia sercowego, obniża ciśnienie tętnicze, przyczynia się do zmniejszenia obrzęków. W przypadku tych schorzeń poleca się stosowanie miodu z ziołowymi naparami, np. z dzikiej róży lub głogu, czy z sokami warzywnymi, np. z marchwi, buraka czerwonego i chrzanu.
Nie da się przecenić dobroczynnego wpływu miodu na układ oddechowy. Działa on przeciwzapalnie i wykrztuśnie, antybiotycznie i wzmacniająco, co jest bardzo istotne przy chorobach wirusowych, np. przy grypie. Doskonałe rezultaty zdrowotne uzyskuje się, żując kawałki plastra miodu przy leczeniu anginy.
Można także leczyć miodem alergię, w tym astmę, katar sienny i pyłkowicę. W tych przypadkach najlepiej żuć plastry pochodzące z okolic zamieszkania, z odległości nie większej niż 16 km. Rezultaty z tego sposobu leczenia pochodzą z zawartych w miodzie pyłków kwiatowych, które działają jak antygeny.
Przy zwykłych, a bardzo dokuczliwych przeziębieniach, szczególnie polecany jest miód lipowy, działający napotnie i przeciwgorączkowo.
Dobrodziejstwo działania miodu widać wyraźnie przy leczeniu chorób przewodu pokarmowego. Miód, zawierający cholinę, wspomaga pracę wątroby, ułatwiając oczyszczanie organizmu z toksyn. Działa również żółciopędnie. Doskonale nadaje się do leczenia chorób żołądka, dzięki swojemu antywrzodowemu działaniu, wzmacnia bowiem śluzówkę żołądka, poprawiając przy tym perystaltykę jelit.
Warto spróbować, jak doskonale działa miód nektarowy przy biegunkach.
Spożywanie miodu ma zbawienny wpływ na układ moczowy, albowiem pomaga usunąć obrzęki, charakterystyczne przy tego typu dolegliwościach, zapobiega też tworzeniu się kamieni i piasku w nerkach. Znawcy tematu polecają przyjmowanie miodu akacjowego, mniszkowego lub rzepakowego w naparze z biedrzeńca i owoców dzikiej róży.
Do leczenia chorób skóry poleca się kąpiele miodowe. Okłady z miodu doskonale sprawdzają się przy leczeniu ropni, ran i wrzodów na skórze.
Miód wykazuje również lecznicze właściwości przy chorobach błon śluzowych jamy ustnej, przy paradontozie, hamuje także rozwój próchnicy. W tych przypadkach szczególnie poleca się miody spadziowe i miód gryczany. Można go również stosować wspomagająco przy zapaleniu spojówek, jaglicy, przy niedokrwistości, w niektórych chorobach kobiecych, także w leczeniu depresji.
|