W zależności od tego, który produkt pszczoły wykorzystują do produkcji miodu, spotykamy się z miodami nektarowymi lub spadziowymi, różniącymi się od siebie nie tylko smakiem, zapachem, kolorem i czasem krystalizowania, ale przede wszystkim wartościami odżywczymi i leczniczymi.
Nektar, produkowany przez rośliny kwitnące, daje miody o przyjemnym zapachu, np. lipowy, akacjowy lub gryczany.
Mszyce, czerwce i koliszki, zwane pluskwiakami, produkują spadź, która powstaje w efekcie przetwarzania przez nie soku roślinnego drzew.
Miodówki, czyli koliszki, żerują na gruszach, jabłoniach, wiązach i bukach, dając spadź liściastą, czerwce zaś spożywają soki jodłowe, świerkowe i sosnowe, produkując spadź iglastą. Tę z kolei przerabiają pszczoły na miody spadziowe - iglaste lub liściaste, które różnią się kolorem, zapachem, walorami smakowymi i zdrowotnymi.
Znawcy tematu: pszczelarze, lekarze i naukowcy twierdzą, że każdy rodzaj miodu ma specyficzne walory odżywcze, nie ma więc miodów "lepszych i gorszych". Każda odmiana ma indywidualne zastosowanie, a ich zróżnicowanie daje konsumentom możliwości wyboru, w zależności od upodobań.
Skład chemiczny miodu
Każdy miód jest produktem naturalnym, wysokoenergetycznym, dostarczającym organizmowi wielu cennych, a niekiedy nawet bezcennych składników odżywczych.
Podstawowym składnikiem miodu jest cukier, ale przetworzony przez pszczoły ma postać prostszą, jest więc lepiej przyswajalny. Najważniejszymi cukrami wchodzącymi w skomplikowany skład chemiczny miodu są cukry proste: glukoza i fruktoza, doskonale wykorzystywane przez ludzki organizm.
Prócz cukrów miód zawiera 47 biopierwiastków, zwłaszcza potas, fosfor wapń i sód, od 11 do 21 wolnych aminokwasów, białka proste, w tym prolinę, liczne witaminy, zwłaszcza z grupy B: B1, B2, B6, B12, PP i, w niewielkich ilościach, witaminę C (ok. 22 mg w 100 gramach miodu, ale np. miód gryczany zawiera aż 220 mg tej cennej witaminy). Ponadto znajdujemy w miodzie: kwas foliowy, kwas pantotenowy, a także, niespotykane w innych produktach spożywczych enzymy, pochodzące z gruczołów pszczół, które wspomagają ludzkie trawienie. W miodzie spotyka się również substancje hormonalne pochodzenia roślinnego.
Wartości odżywcze i zdrowotne miodu
Miód jest produktem bardzo kalorycznym, bo jeden jego kilogram zawiera 3200 - 3300 kcal (dla porównania tyle kcal zawierają 3 litry mleka, lub 3 kg cielęciny).Z tego względu nie należy spożywać go bez umiaru. Według badaczy, dorosłemu człowiekowi wystarczą dwie łyżki miodu dziennie, a większe ilości można spożywać pod kontrolą lekarską.
Cukry zawarte w miodzie: fruktoza i glukoza, działają ochronnie na wątrobę, ale przede wszystkim wspomagają odtruwającą pracę tego narządu, szczególnie u ludzi pijących duże ilości herbaty, kawy, alkoholu i palących papierosy. Można dla przykładu dodać, że 2 łyżki miodu na czczo, po wesoło spędzonej nocy, obniżają poziom alkoholu w organizmie o 25%. Miód nie zawiera zbyt wielu substancji mineralnych, ale za to te, które wchodzą w jego skład, są prawie w całości przyswajalne. Na przykład żelazo zawarte w miodzie wchłaniane jest przez organizm w 65%, podczas gdy, dostarczane z roślin w 15, a z mięsa w 25%.
Ponadto miód wzmacnia odporność organizmu, co szczególnie potrzebne jest ludziom żyjącym w tzw. szkodliwych warunkach: w dużych aglomeracjach miejskich, czy pracującym z narażeniem na promieniowanie, zwłaszcza, że spożywanie miodu wspomaga oczyszczanie organizmu z metali ciężkich, takich jak np. ołów. Dzięki zawartości enzymów, miód usprawnia trawienie u ludzi starszych, którym poleca się słodzenie miodem, zamiast cukrem. Miód jest przydatny do utrzymania sprawności fizycznej i umysłowej, dlatego warto go polecić wszystkim dbającym o właściwy stan organizmu.
|