1. Carnica "Dobra"
Pszczoła została wyhodowana w rejonie Dobrej, Limanowej i Tymbarku, zachowana i poddana wstępnej selekcji w pasiece Jerzego Smotera z Tymbarku. Od 1994 roku w pasiece reprodukcyjnej Gospodarstwa Pasiecznego "Sądecki Bartnik" istnieje stado zachowawcze, prowadzone według programu dr. Andrzeja Zawilskiego. "Dobra" dłużej niż inne krainki pozostaje w zimowym kłębie, później i ostrożniej podejmuje wiosną czerwienie, a jednocześnie wykazuje dużą dynamikę rozwoju w okresie ustabilizowanej pogody. W sprzyjających warunkach pozwala na pozyskiwanie miodu z drzew owocowych i mniszka lekarskiego. Jest to pszczoła łagodna, dobrze trzyma się plastrów . Dokładnie penetruje pożytki nektarowe i pyłkowe, szybko lokalizuje i wykorzystuje pożytki spadziowe. Odznacza się bardzo dobrą zimowlą, nawet w trudnych warunkach i na zapasach zimowych z domieszką spadzi. "Dobra" jest bardzo odporna na choroby grzybicze czerwiu, co potwierdziły badania w instytutach naukowych. Jest długowieczna, a rodziny utrzymuje w średniej sile. Pszczoły tej linii często dokonują cichej wymiany matek dwuletnich i starszych. Należy się liczyć z możliwością wystąpienia problemów z poddawaniem matek. "Dobra" nadaje się zarówno do pasiek towarowych, jak i amatorskich. Linia została wpisana do ksiąg.
2. Carnica "Alfa"
Linia ta posiada utrwalone i powtarzalne cechy dziedziczne, bo prace nad nią prowadzi się od 1967 roku. Tworzy duże rodziny. Jest to linia przewidziana na duże i bardzo duże wziątki. W okresach pożytkowych ul błyskawicznie napełnia się miodem, ale w okresach bezpożytkowych wymaga kontroli zapasów, a nawet dokarmiania. Pszczoły tej linii wykorzystują wszystkie pożytki, w tym spadziowe. "Alfa" jest pszczołą łagodną, nierojliwą, dobrze trzymającą się plastrów; dobrze zimującą. Jej charakterystyczną cechą jest poprzeczne "dziurawienie" plastrów, co umożliwia poziome przemieszczanie się kłębu zimujących pszczół. Trwają prace hodowlane nad tą linią.
3. Carnica "Beta"
Linia prowadzona jest od roku 1962, posiada utrwalone i powtarzalne cechy genetyczne. Tworzy rodziny średniej wielkości i jest polecana głównie na pożytki średnie, choć jest niezwykle miodna. "Beta" układa zapasy po obu stronach gniazda, w ramkach całkowicie wypełnionych miodem i jest niezwykle oszczędna w gospodarowaniu zapasami, więc w zasadzie nie wymaga dokarmiania w czasie sezonu. Mimo pozornie mniejszej intensywności lotów, dobowe przybytki w ulu są większe, niż u innych rodzin. Przy obfitym wziątku pszczoły tej linii mają tendencje do ograniczania matek w czerwieniu.
Obie linie: "Alfa" i "Beta" bardzo dobrze zimują, a wiosną szybko doprowadzają rodziny do siły. Mają tendencje do samoczynnej wymiany matek w trzecim roku ich użytkowania.
5. Carnica "Karpatka"
Linia pochodzi z importu, z Ukrainy. Posiada wszystkie typowe cechy dla ras kraińskich. Dobrze zimuje, a wiosną dynamicznie się rozwija. Wykorzystuje wszystkie pożytki: od najwcześniejszych - wiosennych, po późne - spadziowe. Wymaga sukcesywnego poszerzania gniazda, aby utrzymać nastrój roboczy. "Karpatka" to pszczoła łagodna, długowieczna i dobrze trzymająca się plastrów. Stanowi doskonały komponent do krzyżowań międzyrasowych i międzyliniowych. Trwają prace hodowlane.
6. Carnica "Vigor"
Pochodzi z czeskiej hodowli inż. Cermaka. Pasieka Hodowlana "Sądecki Bartnik" od maja 2003 roku posiada wyłączność na hodowlę i rozprowadzanie matek użytkowych tej linii w Polsce. Carnica typu karpackiego dostosowana jest do warunków klimatycznych i użytkowych Pogórza. Podobnie jak Carnica "Dobra", wykazuje dynamiczny, choć nieco opóźniony rozwój wiosenny; wykorzystuje najwcześniejsze pożytki z wierzb, sadów i mniszka lekarskiego, a także nektarowe i spadziowe. Wymaga jednak dobrego przygotowania do zimowli na zapasach z domieszką spadzi. Pszczoły rasy "Vigor" są niezwykle odporne na choroby dzięki szybkiemu oczyszczaniu zainfekowanych komórek czerwiu. Pszczoły są łagodne i spokojne, a także długowieczne; dobrze trzymają się plastrów; dokonują cichej wymiany matki po trzech latach. Trwają prace hodowlane.
8. Carnica "CT-46"
(Na podstawie danych z Pasieki Zarodowej w Brzesku)
Linia ta została wyprowadzona w latach 60. przez dr. A.Chwałkowskiego na bazie matek pochodzących z Austrii, z hodowli Troiseck. W pasiece w Brzesku prowadzona jest jako materiał czystoliniowy, według specjalnie opracowanego programu hodowli zachowawczej. Pszczoły tej linii najlepiej wykorzystują spadź, nie gardząc przy tym pożytkami nektarowymi. Przystosowane są do każdego rodzaju gospodarki pasiecznej. Tworzą rodziny o średniej sile i silne, o dobrej dynamice rozwoju wiosennego, preferując ule typu stojak. Przystosowane są do trudnych warunków zimowania, bo dobrze zbierają propolis, którym znakomicie uszczelniają ule na zimę. "CT-46" składają miód w nadstawkach, a duże ilości pyłku w plastrach okrywowych. Pszczoły są łagodne: przy dobrej pogodzie, w okresie pożytkowym można pracować przy nich bez dymu i kapelusza. W niektórych rodzinach pszczoły są ruchliwe na plastrze, za to nie wykazują zwiększonej rojliwości nawet w zbyt ciasnym gnieździe. Zarówno strona ojcowska, jak i mateczna stanowi doskonały komponent do krzyżowań międzyliniowych. |